การสิ้นสุดความอัปยศและเหตุใดจึงสำคัญ

ความอัปยศคืออะไร?

การตีตราคือทัศนคติหรือพฤติกรรมเชิงลบต่อบุคคลหรือกลุ่มบุคคล เนื่องจากความเชื่อที่ว่าลักษณะหรือพฤติกรรมนั้นน่าละอาย การเลือกปฏิบัติในรูปแบบนี้ยืนยันว่าเนื่องจากลักษณะหรือพฤติกรรมที่ถูกตีตรานี้ บุคคลจึงเลว เป็นอันตราย และ/หรืออ่อนแอ

การตีตรามีสามประเภทหลัก:

• การตีตราตนเอง
• การตีตราทางสังคม/สาธารณะ
• และการตีตราเชิงโครงสร้าง

รูปภาพด้านล่างอธิบายการตีตราเหล่านี้และวิธีการต่างๆ ในการแสดงการตีตรา

ทำไมความอัปยศถึงมีความสำคัญ?

สิ่งสำคัญคือต้องเข้าใจการตีตรา เพราะการตีตราสร้างอุปสรรคต่อสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดี ตั้งแต่การเปลี่ยนมุมมองของบุคคลต่อตนเอง และตัวเลือกที่พวกเขารู้สึกสบายใจ ไปจนถึงวิธีที่สังคมและระบบปฏิบัติต่อพวกเขา ผลที่ตามมาของอุปสรรคเหล่านี้มีความสำคัญ การตีตราสามารถส่งผลกระทบต่อความไว้วางใจ การสนับสนุนจากชุมชน สุขภาพ และทรัพยากรที่สำคัญอื่นๆ ในการฟื้นฟู

โดยเฉพาะการตีตราการใช้สารเสพติดอาจส่งผลเสียต่อ:

• การเข้าถึงการรักษา
• การกู้คืนและการสนับสนุน
• สุขภาพกายและสุขภาพจิต

ผลกระทบของการตีตราต่อการรักษา

การตัดสินและความเข้าใจผิดเกี่ยวกับการรักษาอาจส่งผลต่อประเภทของการดูแลที่ผู้คนเลือก หรือแม้กระทั่งไม่ว่าพวกเขาจะแสวงหาการรักษาเลยก็ตาม นอกจากนี้ยังสามารถชักนำผู้คนให้ซ่อนความผิดปกติในการใช้สารเสพติดและหลีกเลี่ยงการขอความช่วยเหลือ

การตีตรายังส่งผลกระทบต่อผู้ที่อยู่ในการรักษาอีกด้วย แม้ว่ายาจะเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสูงในการฟื้นฟู แต่ก็ยังมีมลทินเกี่ยวกับการรักษาทางการแพทย์ (MAT) และการใช้ยา เช่น เมทาโดนและบูพรีนอร์ฟีน ยาเหล่านี้ช่วยลดความอยากยากลุ่มฝิ่น ช่วยบรรเทาอาการถอนยา และช่วยให้ผู้ป่วยอยู่ในการรักษาต่อไป

ผลกระทบของการตีตราต่อทรัพยากรอื่นๆ เพื่อการฟื้นฟู

การตีตราส่งผลกระทบต่อการเข้าถึงการสนับสนุนที่สำคัญอื่นๆ เช่น เงินทุน ความสัมพันธ์ที่สนับสนุน ที่อยู่อาศัย และการจ้างงาน แม้ว่าการติดยาเสพติดเป็นโรคที่รักษาได้และไม่ใช่ความล้มเหลวทางศีลธรรม แต่บุคคลที่มีความผิดปกติในการใช้สารเสพติดมักได้รับการรักษาโดยปราศจากความเห็นอกเห็นใจ ความกรุณา หรือการคำนึงถึงโรคทางกาย การตีตราสามารถจำกัดการเข้าถึงการสนับสนุน และแยกผู้คนออกจากความช่วยเหลือที่พวกเขาต้องการในเส้นทางสู่การฟื้นฟู

วิธีลดการตีตรา

การตีตราสามารถเสริมได้ด้วยความเข้าใจผิด การขาดความรู้ และภาษาที่ใช้ตัดสิน วิธีหนึ่งในการลดการตีตราคือการตรวจสอบมุมมอง ความคิดเห็น และประสบการณ์ของตนเองที่เกี่ยวข้องกับผู้เสพยาเสพติดก่อน การตระหนักรู้ถึงอคติของตัวเองมากขึ้นจะทำให้คุณเตรียมพร้อมที่จะรับทราบและจัดการกับการตีตราในบทสนทนา ในความสัมพันธ์ หรือในการทำงานได้ดีขึ้น

กล่าวถึงความเข้าใจผิดและแบบแผนทั่วไป

เท็จ: การติดยาเสพติดเกิดจากการขาดจิตตานุภาพและศีลธรรม
จริง: ความผิดปกติของการใช้สารเสพติดคือ โรคที่ซับซ้อนและเรื้อรัง นั่นอาจเป็นเรื่องยากมากที่จะแก้ไขด้วยกำลังใจเพียงอย่างเดียว มันเปลี่ยนเคมีในสมองของบุคคลในลักษณะที่ทำให้เกิดความอยากและการพึ่งพาอย่างมาก การพึ่งพาฝิ่นทางกายภาพนี้สามารถผลักดันให้บุคคลต้องเสพยาเสพติด แม้ว่าผลที่ตามมาจะเป็นอันตรายและทำให้ความสุขจากสารฝิ่นลดลงก็ตาม การพึ่งพาทางกายภาพนี้เป็นเหตุผลว่าทำไม MAT จึงเป็นทรัพยากรที่ทรงพลังในการกู้คืน

เท็จ: การกำเริบของโรคคือความล้มเหลว
จริง: การกำเริบของโรคเป็นอีกส่วนหนึ่งของการฟื้นตัวจากความผิดปกติในการใช้สารเสพติด เป็นขั้นตอนทั่วไปที่หลายๆ คนประสบบนเส้นทางสู่การฟื้นตัว และการกลับเป็นซ้ำไม่ได้หมายความว่าบางคนไม่สามารถฟื้นตัวได้

เท็จ: ของกระจุกกระจิก เช่น นาล็อกโซน (นาร์แคน) และแถบทดสอบเฟนทานิลช่วยสนับสนุนการติดยา
จริง: กลยุทธ์การลดอันตรายเป็นเครื่องมือสำคัญที่ช่วยสร้างความไว้วางใจและสามารถสนับสนุนการฟื้นฟูได้ กลยุทธ์เหล่านี้เป็นวิธีการตระหนักถึงความซับซ้อนของความผิดปกติในการใช้สารเสพติด และมอบเครื่องมือให้ผู้เสพยาเสพติดเพื่อความปลอดภัย

หากต้องการเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการใช้และการติดยาเสพติด โปรดไปที่: ทำความเข้าใจการใช้ยาและการติดยาเสพติด | สถาบันป้องกันยาเสพติดแห่งชาติ (นิด้า) (nih.gov)

เข้าใจพลังของภาษา

ภาษามีพลัง สามารถกำหนดมุมมองและความคิดเห็นเกี่ยวกับการใช้สารเสพติดได้ ความคิดและความรู้สึกที่คำพูดกระตุ้นควบคู่ไปกับความหมายของคำนั้น มีพลังในการเสริมหรือลดความอัปยศ การใช้ภาษาที่เห็นอกเห็นใจเป็นโอกาสในการสนับสนุนผู้ที่ประสบปัญหาความผิดปกติในการใช้สารเสพติด และเพื่อลดอันตรายที่เกิดจากภาษาวิพากษ์วิจารณ์

เมื่อเราเปลี่ยนภาษาของเราเป็นความคิดเห็นที่ไม่ตีตรา เราสามารถเริ่มเปลี่ยนการสนทนาสาธารณะเกี่ยวกับความผิดปกติในการใช้สารเสพติด และช่วยลดอุปสรรคด้านสุขภาพและการฟื้นตัว สิ่งนี้อาจจำเป็นต้องฝึกฝนตนเองให้ใช้ภาษาที่แตกต่างไปจากที่เราเคยใช้ในอดีต หรือภาษาที่แตกต่างไปจากที่เราได้ยินจากคนรอบข้าง แต่มันสามารถสร้างความแตกต่างอย่างมากให้กับผู้คนในชุมชนของเราที่กำลังดิ้นรนกับความผิดปกติในการใช้สารเสพติดหรือผู้ที่ มีคนรักที่ต้องดิ้นรนกับมัน

กราฟิกต่อไปนี้เน้นวิธีการใช้ภาษาที่ครอบคลุม

อ้างอิง

1. Wogen, J. , & Restrepo, MT (2020, มิถุนายน) สิทธิมนุษยชน การตีตรา และการใช้สารเสพติด. วารสารสุขภาพและสิทธิมนุษยชน. ดึงข้อมูลเมื่อ 21 กันยายน 2021 จาก https://www.hhrjournal.org/2020/06/human-rights-stigma-and-substance-use/
2. การรักษาด้วยยาช่วย (MAT). สา. (2021, 16 กันยายน). สืบค้นเมื่อ 21 กันยายน 2564 จาก https://www.samhsa.gov/medication-assisted-treatment.